Um å bæra

Skapte er vi te bera,
og lette børene for kvarandre.
Til fånyttes lever ingen. –

Men våre eigne bører
skal vi bera åleine.

Stor og verdfull er sorgi
som ikkje kan delast med andre.
Men fatigsleg, liti og arm er den glede
som du vil ha åleine.

Hjelpelaus er den
som ikkje har nokon å hjelpe
og vera god mot.

Lik tre utan sevjestraum
turkast han inn –.

Den mannen ber tyngste børi
som ingen ting har å bera.

Jan-Magnus Bruheim