Det trettende stjernebilde

Språket er det trettende stjernebilde
der ordene og begrepene
vandrer i sine regelmessige baner
gjennom århundredenes ekliptikk

Språket er det trettende stjernebilde
der et nytt diktverk
er en plutselig og ny stjerne, en sol
som forandrer alle konstellasjoner.

Stein Mehren

Vakker og god

Han satt der og så på henne
og tenkte så rare ord.
Så våga han til å seia:
<<Du er så vakker du, bestemor!>>

<<Å nei>>, svara bestemor
med ein sukk.
<<Du kan ikkje seia
at eg er vakker,
som er berre skrukk-i skrukk!>>

Då såg han ho inn i augo
og tagde still.
Men tenkte med seg:
Det finst ingen annan,
som er så snill.

Sidan møtte han livet –
Det både gret og lo
Møtte med varme og kulde,
som smeikte han, eller slo.
Det gav han ei visse:
At vakker,
er berre den
som er god

Jan-Magnus Bruheim

Ennå på vegen

Ennå er du på vegen mot ukjent land.
Du veit ikkje kva som skal møte,
veit ikkje kva som kan hende.
Um du maktar å gå han til ende,
står i ein annans hand.

Veit ikkje kva som er attanfor
neste sving.

Hendingar ventar deg der
eller kjem deg i møte.
Dagar med ljos og skugge,

netter med myrker og stjernor.

Kan hende varast du når du kjem lenger,
at du har gått i ring.

Likevel dulpar ei glede
avdi du fekk mod til å halde fram
da alt ville brotne,
da livet det galdt.
Nå står du her ser deg attende
og takkar for alt.

Jan-Magnus Bruheim